եղերդի, [գոյական]
1. Բարդածաղկավորների ընտանիքին պատկանող խոտաբույս, դառնիճ, վայրի հազար, ճարճատուկ:
2. Այդ բույսի չորացրած արմատը, որ օգտագործվում է որպես սուրճի խառնուրդ կամ դեղանյութ (ցիկորի):

տե11 Եղերերգ 1 նշան.:

տե՛ս Ճարճատուկ։