եպիսկոպոսի, [գոյական] (եկեղեցական)
1. Կրոնական՝ հոգևոր աստիճան և կոչում, որ հաջորդում է վարդապետի աստիճանին ու կոչմանը:
2. Գավառի՝ վիճակի՝ թեմի կրոնական առաջնորդ, որ ունի քահանաներ ձեռնադրելու իրավունք:

գ. (կրոն.) Քահանայապետ, երիցապետ, վերադիտող (հնց.), (հզվդ.) վեսք, մուդռան:

ի (եկեղ.) Епископ.