[ածական]
1. Մինչև երկինք բարձրացած, շատ բարձր, բարձրաբերձ:
2. [գոյական] Շատ բարձր՝ բազմահարկ տուն՝ շենք:

ա. Բարձր, բարձրաբերձ, երկնաբարձ, երկնասլաց, երկնահաս, երկնաքեր, երկնաքերծ, երկնածրար, երկնադետ, երկնամբարձ, ամպածրար, ամպահերձ, երկնակատար, երկնակարկառ, (հզվդ.) երկնածայր, երկնահուպ, երկնաձիգ, երկնամերձ, երկնամուխ, երկնասույզ, մեծաբերձ, հսկայաբերձ, վերաբերձ, բարձրաբարձր,, երկնախլունձ (բրբ.):

ա. Очень высокий, возвышающийся до небес.