[ածական]
1. Դեպի երկինք թռչող:
2. Երկնքում թռչող:
3. Դեպի երկինք թռցնող՝ տանող:
4. Տե՛ս Երկնասլաց:
5. Տե՛ս Բարձրաթռիչ:
6. Տե՛ս Օդաթռիչ:
7. Տե՛ս Երկնագնա (1, 2, 3):
8. Տե՛ս Երկնագնաց (1, 2, 3):
9. Նույնն է՝ Երկնաթիռ:

ա. 1. Երկնասլաց, երկնագնաց, երկնագնա, երկնաճեմ, երկնաչու, (հնց.) երկնընթաց, երկնակոխ, աստեղագնաց, աստեղաճեմ: 2. Բարձրաթռիչ, բարձրագնաց, օդաթռիչ, օդագնաց, օդահած, (հնց.) բարձրաթիռ, բարձրընթաց, բարձրապատու, վերաթռիչ, վերնաթռիչ, վերնագնաց, վերընթաց:

երկրաթռիչ

տե՛ս Երկնասլաց։