[ածական] (բանաստեղծական)
1. Երկնքին ընդելուզված՝ հեռված՝ կպած:
2. Երկնքի նման հեռավոր, անմատչելի, աննվաճ:
3. (փոխաբերական) Երկնահաս բարձունքներում ապրող: Երկնահեռ ժողովուրդ: