երկնաչու - բացատրություն
[ածական]
1. Դեպի երկինք չվող՝ գնացող, երկնաթիռ:
2. Երկնքում չվող՝ շարժվող՝ գնացող:
3. Երկնքին մոտ՝ շատ բարձր չվող՝ գնացող, երկնաթռիչ:
4. (փոխաբերական) Դեպի երկինք ձգվող, երկնահաս, շատ բարձր:
1. Դեպի երկինք չվող՝ գնացող, երկնաթիռ:
2. Երկնքում չվող՝ շարժվող՝ գնացող:
3. Երկնքին մոտ՝ շատ բարձր չվող՝ գնացող, երկնաթռիչ:
4. (փոխաբերական) Դեպի երկինք ձգվող, երկնահաս, շատ բարձր:
երկնաչու - հոմանիշներ
տե՛ս Երկնաթռիչ 1 նշան.: