զառիթափի, զառիթափեր, [գոյական]
1. Շեշտակիորեն իջնող թեքություն, գահավանդ:
2. [ածական] Թեք, դիք, գահավեժ:

գ. 1. Զառիվայր, դարիվայր, դար, շեպ, վայրէջք, զառիկող, գահավանդ, (հզվդ.) բեքար, որոկ, դարվար, թեքատ, (բրբ.) պարվար, շառափ: 2. Ծերպափ, ծերպեզր, քարափ:

զառիվեր

տե՛ս Զառիվայր։