[ածական]
1. Զենքը թափած, զենքը ցած դրած:
2. Զենք գործադրելուց՝ պատերազմելուց հրաժարված:
3. (փոխաբերական) Պաշտպանվելու՝ առարկելու տեղ չունեցող, պարտված:

ա. (հզվդ.) Զենընկեց, զինազերծ:

ա. 1. Разоружённый. 2. Разоружившийся, разоружающийся. 3. Обезоруженный. ◊ Զինաթափ անել разоружить, обезоружить. Զինաթափ լինել обезоруживаться, разоружаться.