զինակիր - բացատրություն
[ածական]
1. Զենք կրող, զենք ունեղող, զինված, սպառազինված:
2. [գոյական] Ավագ զինվորականի զենքերը կրող և կռվի ժամանակ նրան մատուցող մարտիկ:
1. Զենք կրող, զենք ունեղող, զինված, սպառազինված:
2. [գոյական] Ավագ զինվորականի զենքերը կրող և կռվի ժամանակ նրան մատուցող մարտիկ:
զինակիր - հոմանիշներ
ա. գ. (ռազմ.) Սպառազեն, հրացանակիր. (հնց.) զինազգեստ, զինազգյաց, զինավառ, զինազարդ, զինավոր, ջանդար, կապարճակիր, սրազեն, նիզակակիր:
զինակիր - հականիշներ
զինակիր - ռուսերեն թարգմանություն
(հնց.) 1. գ. Оруженосец․ 2. ա. Вооружённый.
զինակիր - անգլերեն թարգմանություն
armour