զինակիր - բացատրություն

[ածական]
1. Զենք կրող, զենք ունեղող, զինված, սպառազինված:
2. [գոյական] Ավագ զինվորականի զենքերը կրող և կռվի ժամանակ նրան մատուցող մարտիկ:

զինակիր - հոմանիշներ

ա. գ. (ռազմ.) Սպառազեն, հրացանակիր. (հնց.) զինազգեստ, զինազգյաց, զինավառ, զինազարդ, զինավոր, ջանդար, կապարճակիր, սրազեն, նիզակակիր:

զինակիր - հականիշներ

հականիշներ չեն գտնվել

զինակիր - ռուսերեն թարգմանություն

(հնց.) 1. գ. Оруженосец․ 2. ա. Вооружённый.

զինակիր - անգլերեն թարգմանություն

armour

զինակիր - դարձվածքներ

դարձվածքներ չեն գտնվել