զինակից - բացատրություն
զինակցի, զինակիցներ, [գոյական]
1. Մեկի հետ միասին կռվող, զենքի ընկեր:
2. (փոխաբերական) Դաշնակից:
3. (փոխաբերական) Կողմնակից, կուսակից, գաղափարակից:
1. Մեկի հետ միասին կռվող, զենքի ընկեր:
2. (փոխաբերական) Դաշնակից:
3. (փոխաբերական) Կողմնակից, կուսակից, գաղափարակից:
զինակից - հոմանիշներ
ա. գ. Դաշնակից, ուխտակից, մարտակից, ռազմակից, ռազմընկեր, դրոշակակից, (հզվդ.) պատերազմակից, մարտընկեր, կռվընկեր, կռվակից, նիզակակից, վահանակից, զենքի եղբայր, զենքի, ընկեր:
զինակից - հականիշներ
հակառակորդ
զինակից - ռուսերեն թարգմանություն
կցի 1. Соратник, боевой товарищ по оружию․ 2. Союзник. 3. (փխբ.) Сподвижник (высок.), соратник. 4. Помощник, поддержка, опора.
զինակից - անգլերեն թարգմանություն
companion