[չեզոք բայ]
1. Միասին կռվել՝ պատերազմել, կռվի ընկեր լինել:
2. Պատերազմի դաշնակից լինել:
3. (փոխաբերական) Գաղափարակից՝ կողմնակից լինել:
4. (խոսակցական) Վեճի՝ բանավեճի ևն ժամանակ մեկի կողմն անցնել՝ մեկին պաշտպան դառնալ:

չբ. Դաշնակցել, մարտակցել, պատերազմակցել, ուխտակցել, նիզակակցել:

եցի Быть соратниками, союзниками.