[ներգործական բայ]
1. Զենք տալ մեկի ձեռքը կռվելու համար:
2. Զենք մատակարարել:
3. Սպառազինել, ռազմական պատրաստության մեջ դնել:
4. Նավի վրա կամ ամրություններում զենքեր դնել՝ զետեղել:
5. Զենք ու զրահ հագցնել:
6. (փոխաբերական) Գրգռել՝ լարել մեկի դեմ:
7. (փոխաբերական) Հագեցնել որևէ բանով, մատակարարել որևէ բան: Գործարանը զինել են նորագույն տեխնիկայով:
8. (փոխաբերական) Գիտելիքներով հարստացնել՝ օժտել, հմտացնել մի բանի մեջ: (Գիտությունը) զինել է մեզ ժամանակակից ֆիզիկայի ամենահարուստ զինանոցով (Վ. Համբարձումյան):

նբ. (ռազմ.) Սպառազինել, (հնց.) զիեավառել, զինավորել, զինազարդել, զենք տալ, զենքի կոչել:

եցի Вооружать, вооружить.