[գոյական]
1. Զինված լինելը:
2. Բանակի՝ նավատորմի սպառազինությամբ հագեցած լինելը և դրա մակարդակը՝ աստիճանը:
3. (փոխաբերական) Որևէ բանով՝ գործիքներով՝ միջոցներով՝ նյութերով ևն ապահովված՝ հագեցած լինելը:

գ. (ռազմ.) Սպառազինվածություն:

թյան Вооружённость.