զորավարի, զորավարներ, [գոյական]
1. Զորքի գլխավոր հրամանատար, զորական միավորումների ընդհանուր հրամանատար:
2. (հին) Սպարապետ:

գ. (ռազմ.) Զորագլուխ, զորապետ, զորահրամանատար, (հնց.) մարտավար, սպարապետ, զինապետ, զինվորապետ, սպայապետ, սպասալար, ստրատելատ, սաղար, սաղավար, ճակատահարդար:

ի Военачальник, полководец.