զորավիգի, [գոյական]
1. Հովանավոր, թև ու թիկունք:
2. Գործակից, oգնական, պաշտպան:

ա. Թիկունք, օգնական, թնւ-թի- V 1 , կունք, պահապան, պաշտպան, նեցուկ, սատար (գրք.):

ի 1. Помощь. поддержка. 2. Опора. ◊ Զորավիգ, դառնալ՝ լինել служить (быть) опорой.