[գոյական]
1. Ներգօրծելու՝ ազդելու ուժ: Խոսքի զորություն:
2. Հզորություն, ուժ, կարողություն:
3. Ռազմական ուժ:
4. Կենսունակություն, դիմադրողականություն:
5. Էներգիա:
6. (հնացած) Հրաշք:
7. (կրոնական) Հրեշտակներ:
8. (փոխաբերական) Համոզչություն, հիմնավորվածություն: Փաստարկի զորություն:

գ. 1. Ուժ, կարողություն, հզորություն, զորեղություն, զորավորություն, ուժեղություն. (հնց.) զոր, կարողավորություն, խրթպիկ (բրբ.): 2. Ներգործություն, ազդեցություն, հաստում (հնց.): 3. Թափ, սաստկություն, ուժգնություն:

անզորություն, թուլություն

թյան 1. Сила. 2. Могущество, мощь, власть. 3. Магическая, сверхъестественная сила. 4.(կրոն.) Силы небесные. ◊ Զորություն առնել՝ ստանալ 1) обрести силу, мощь, 2) получить помощь, подкрепление.