էլ - բացատրություն
1)
I. [մակբայ]
1. (ուժգին շեշտով) Այլևս: է՛լ չի խոսեց Արաքսը (Ռ. Պատկանյան):
2. Ավելի ևս, ևս առավել: Մի օրիորդ կա, որ գեղեցիկ է, և է՛լ գեղեցիկ քան թե այս բառը (Շեքսպիր):
3. Դարձյալ, ևս, էլի: Է՛լ եմ ուզում:
4. (անշեշտ) Նույնպես: Ես էլ դու եմ, ես չկամ (Վ. Տերյան):
II. [շաղկապ]
1. Եվ, նաև, իսկ: Վառ արևի շողքը խաղաց... Աղունիկն էլ թռավ, եկավ, նստավ բանտիս լուսանցքին (Ավ. Իսահակյան):
2. Կրկնությամբ էլ... էլ: Եվ... և, թե՛ մեկը և թե՛ մյուսը: Գնա էլ, գա էլ:
3. Այլևս ինչու՞, այսքանից հետո ինչի՞ համար: Գնա, էլ ինչու՞ ես մնում:
4. Որ (թարմատար) Լավ է, էդքան էլ խելքդ կտրել է (Ա. Բակունց):
5. Թեկուզ, թեպետ և, չնայած: Նա կարծում էր, թե չաշխատի էլ՝ կապրի:
III. (եղանակավորող բառ)
1. Արտահայտում է զիջականություն՝ գոնե նշանակությամբ: Անձրև էլ չկա, որ մի քիչ հովն ընկնի:
2. Հաստատում և սաստկացնում է ասվածը: Սպասածի պես էլ եղավ. թշնամին ետ քաշվեց:
3. Արտահայտում է անսպասելիություն՝ հանկարծակիություն՝ հանկարծ նշանակությամբ: Մեկ էլ, ըհը, աղվեսն եկավ (Հ. Թումանյան):
4. Արտահայտում է զայրույթ՝ դժգոհություն՝ բա, հապա, մի՞թե նշանակությամբ: Մարդ էլ ընկերոջը կխաբի՞:
5. Մեկից բարձր թվականների հետ ցույց է տալիս հավաքականություն՝ թվականի ցույց տված քանակով միավորները միասին՝ բոլորը առանց բացառության: Չորսն էլ այստեղ են::
6. Հարցական դերանունների հետ՝ հարցման սաստկացում՝ նույնիսկ, անգամ նշանակությամբ: Ինչպես էլ չի ամաչում՞
7. Ժխտական կամ հարցական բայաձևերի հետ ցույց է տալիս մի բանի ծայրահեղ լինելը՝ բոլորովին, այլևս նշանակությամբ: է՜լ խոսք չունի (Ս. Խանզադյան):; էլ ա, էլ է, տես էլ-ա-
2)
էլի, [գոյական] (գավառական)
1- Ցեղ, ժողովուրդ:
2. Օտարական, օտար մարդ:
3)
Հապավում՝
էլեկտրական բառի:
I. [մակբայ]
1. (ուժգին շեշտով) Այլևս: է՛լ չի խոսեց Արաքսը (Ռ. Պատկանյան):
2. Ավելի ևս, ևս առավել: Մի օրիորդ կա, որ գեղեցիկ է, և է՛լ գեղեցիկ քան թե այս բառը (Շեքսպիր):
3. Դարձյալ, ևս, էլի: Է՛լ եմ ուզում:
4. (անշեշտ) Նույնպես: Ես էլ դու եմ, ես չկամ (Վ. Տերյան):
II. [շաղկապ]
1. Եվ, նաև, իսկ: Վառ արևի շողքը խաղաց... Աղունիկն էլ թռավ, եկավ, նստավ բանտիս լուսանցքին (Ավ. Իսահակյան):
2. Կրկնությամբ էլ... էլ: Եվ... և, թե՛ մեկը և թե՛ մյուսը: Գնա էլ, գա էլ:
3. Այլևս ինչու՞, այսքանից հետո ինչի՞ համար: Գնա, էլ ինչու՞ ես մնում:
4. Որ (թարմատար) Լավ է, էդքան էլ խելքդ կտրել է (Ա. Բակունց):
5. Թեկուզ, թեպետ և, չնայած: Նա կարծում էր, թե չաշխատի էլ՝ կապրի:
III. (եղանակավորող բառ)
1. Արտահայտում է զիջականություն՝ գոնե նշանակությամբ: Անձրև էլ չկա, որ մի քիչ հովն ընկնի:
2. Հաստատում և սաստկացնում է ասվածը: Սպասածի պես էլ եղավ. թշնամին ետ քաշվեց:
3. Արտահայտում է անսպասելիություն՝ հանկարծակիություն՝ հանկարծ նշանակությամբ: Մեկ էլ, ըհը, աղվեսն եկավ (Հ. Թումանյան):
4. Արտահայտում է զայրույթ՝ դժգոհություն՝ բա, հապա, մի՞թե նշանակությամբ: Մարդ էլ ընկերոջը կխաբի՞:
5. Մեկից բարձր թվականների հետ ցույց է տալիս հավաքականություն՝ թվականի ցույց տված քանակով միավորները միասին՝ բոլորը առանց բացառության: Չորսն էլ այստեղ են::
6. Հարցական դերանունների հետ՝ հարցման սաստկացում՝ նույնիսկ, անգամ նշանակությամբ: Ինչպես էլ չի ամաչում՞
7. Ժխտական կամ հարցական բայաձևերի հետ ցույց է տալիս մի բանի ծայրահեղ լինելը՝ բոլորովին, այլևս նշանակությամբ: է՜լ խոսք չունի (Ս. Խանզադյան):; էլ ա, էլ է, տես էլ-ա-
2)
էլի, [գոյական] (գավառական)
1- Ցեղ, ժողովուրդ:
2. Օտարական, օտար մարդ:
3)
Հապավում՝
էլեկտրական բառի:
էլ - հոմանիշներ
շ. մ. Եվս, նաև, այլևս, այլև, տակավին, նույնպես, ալ (արևմտհ.):
էլ - հականիշներ
էլ - ռուսերեն թարգմանություն
1. եղնկ. բառ Тоже, также. Ես էլ համաձայն եմ я тоже согласен. 2. եղնկ. բառ Уже, уж, ну и, а. Էլ չեմ խոսում այն մասին, որ... Уж (уже,) не говорю о том, что... Դու էլ մարդ գտար ну и нашёл ты человека. 3. մ. Больше․ էլ չեմ գնա այնտեղ больше не пойду туда․ ◊ էլ ավելի больше, более, сильнее, пуще (прост.), էլ մի ասի так и есть, сущая правда, совершенно верно, էլ չես ասում уж не говорю... էլ չխոսելով այն մասին, որ... не говоря уже о том, что... Երկուսն էլ они оба (обе). Կամ էլ или же. Երբ էլ когда бы ни.
էլ - անգլերեն թարգմանություն