թաշկինակի, [գոյական]
1. Փոքրիկ, սովորաբար քառակուսի նուրբ կտոր՝ քիթը, ինչպես և բերանը, աչքերը ևն սրբելու համար, աղլուխ:
2. Տե՛ս Գլխաշոր:
3. (փոխաբերական) Մարդ, որին որոշ նպատակներով օգտագործում են ժամանակավորապես, խաղալիք:

գ. Դաստառակ, շուշտակ, վարշամակ, սուդար (հզվդ.), քթի լաթ. պերոզ (կանանց պարանոցի):

ի Платок. ◊ Մեկի ձեռքին՝ ձեռքի թաշկինակ լինել` դառնալ быть (стать) чьей-либо игрушкой, быть игрушкой в чьих-либо руках.