[ածական, մակբայ]
1. Թավալգլոր եղող, թավալգլոր լինելով:
2. Գետնի վրա այս ու այն կողմ դառնալով, գալարվելով, թպրտալով:

մ. Кубарем. ◊ Թավալգլոր գալ՝ ընկնել՝ լինել՝ տալ катиться кубарем. Թավալգլոր անել՝ բերել՝ դարձնել повалить наземь, свалить.