թավալուկի, [գոյական]
1. Իր առանցքի վրա պտտվող՝ թավալվող անիվ՝ զանազան գործածությունների համար:
2. Գլանաձև գերան, որի վրա դնում են բեռը և գլորելով փոխադրում:
3. Մետաղյա ծանր գլան՝ ճանապարհը՝ խճուղին հարթելու համար, գլդոն, գլանիվ:

գ. Գլդոն, գլխանիվ, գլանվակ:

ի (տեխ.) 1. Приводное колесо. 2. Каток (дорожный). 3. Бревно для перемещения груза, каток.