1)

[ածական]
1. Թևերը թափած՝ թափված, թևաբեկ, թևակոտոր, թևազուրկ:
2. Թևերը կախած, ուժասպառ, հոգնած:
3. (փոխաբերական) Վհատված, հուսաբեկ:
4. (փոխաբերական) Խոյանքից՝ սլացքից՝ խանդավառությունից զրկված, ընկճված: Թևաթափ ոգի՝ միտք:
5. [գոյական] (հազվադեպ) Թևերը թափելը՝ թափվելը:

2)

Տե՛ս
Թևթափ (1):

տես 1. Թևազուրկ: 2. Հուսահատ:

տե՛ս Թևաբեկ։ ◊ Թևաթափ անել 1) Ввергнуть в отчаяние, 2) обескрылить. Թևաթափ դառնալ՝ լինել 1) впасть в отчаяние, 2) опустить крылья.