թևճակի, [գոյական]
1. Նավակի թի՝ թիակ:
2. (սպորտային) Փայտյա թիականման ցանցավոր թիակ՝ թենիսի գնդակին կամ տափօղակին հարվածելու համար, ձեռնաթիակ:
3. (սպորտային) Փայտե բահիկ՝ սեղանի թենիսի համար:
4. Պատին կամ գերանին նեցուկ տված փայտե ձող, հենաձող:
5. (հնացած) Գործիքի կամ սարածի մաս, որ իրար Է կապում՝ կցում նրա երկու մասերը (օրինակ՝ զանգակի միջի ձողը, որից կախվում Է լեզվակը):
6. (անհանձնարարելի) Ձկան լողակ:
7. Բազկապան, թևլիկ:

գ. 1. Թի, թիակ (նավակի): 2. Բասպրակ:

ի 1. Весло. 2. Плавник. 3. տե՛ս Թևնոց 1 նշան.։ 4. Ракетка (теннисная).