1)

ժանգի, [գոյական]
1. (քիմիական) Կարմրագորշ փառանման շերտ երկաթի մակերեսին, որ առաջանում է նրա օքսիդանալուց՝ օդում և ջրում:
2. Բույսերի (առավելապես՝ ցողունների ու տերևների) վրա գորշ-դեղնագույն բծեր, որոնք գոյանում են մակաբույծ սնկերի բեղմնիկների (սպորների) զարգացման տեղերում, ժանգաբծեր:
3. Քարի երեսը պատած մամուռ, քարաքոս:
4. Նույնն է՝ Ժանգաջուր:
5. (փոխաբերական) Ատամի վրա գոյացող դեղնավուն նյութի շերտ:
6. (փոխաբերական) Մռայլություն, դեմքի մռայլ արտահայտություն:
7. (փոխաբերական) Քեն, ատելություն:
8. (փոխաբերական) Ժանգագույն ներկ:
9. (փոխաբերական) Որևէ ընտիր բանի հետ խառնված օտար տարր: Կոմիտասին Էր ի վերուստ տրված իր ազգային երգը օտար ժանգից ու բորբոսից ազատելու մեծ բախտը:
10. (փոխաբերական) Արագորեն տարածվող վնասակար ուսմուն:
11. (փոխաբերական, խոսակցական) Խիստ անբարեհամբույր՝ մռայլադեմ մարդ:
12. (փոխաբերական, գավառական) Անեծք, հայհոյանք:
13. [ածական] Ժանգագույն:
14. Ժանգոտ, ժանգոտած:
15. Մռայլ, տխրամած:

2)

ժանգի, [գոյական] (ժողովրդական)
Երեխայի լաց, թնթնոց:

գ. Թթվածնատ, ժանգառ (պղնծքի:

ի 1. Ржавчина. 2. (փխբ., բրբ․) Жёлчь, злоба. ◊ Ժանգ բռնել заржаветь. Ժանգը թափել излить жёлчь. Ժանգերը կիտել՝ կախել нахмуриться, насупить брови. Երեսից ժանգ է թափում хмурый, насупленный, угрюмый. Ժանգ կապել՝ նստել заржаветь.