ժառանգորդի, [գոյական]
1. Ժառանգություն ստացած կամ դրա իրավունքն ունեցող անձ, ժառանգ (1):
2. Ժառանգական իրավունքով հաջորդող՝ իշխանությունը՝ գահը գրավող:
3. Որևէ գործունեության՝ ավանդույթների ևն շարունակող, հետնորդ: Հեղափոխական ավանդույթների ժառանգորդ:
4. (փոխաբերական) Հաջորդ, մեկին մի բանում փոխարինող մարդ՝ սերունդ՝ ժողովուրդ: Ժառանգորդը դառնամ հանճարեղ արվեստի ձեր ոսկյա (Ե. Չարենց):

ա. գ. ժառանգ, հաջորդ, ժառանգակալ, (հնց.) ժառանգավոր, ժառանգընկալ, ժառանգիչ, հրիտակառու, հրիտակատար, պայազատ, շետակ:

ի Наследник.