ժողովածուի, [գոյական]
1. Զանազան կարգի ստեղծագործությունների՝ հատվածների ևն ընտրությամբ հավաքված նյութեր պարունակող գիրք:
2. Միատեսակ կամ իրար հետ կապ ունեցող առարկաների հավաքածու: Միջատների ժողովածու, ցուցանմուշների ժողովածու:
3. Միևնույն հեղինակի՝ միասին հավաքված ու հրատարակված երկերի ամբողջությունը: Երկերի ժողովածու:

ա. գ. Հավաքածու, ծաղկաքաղ, հատընտիր, փունջ, հասկաքաղ:

ի 1. Сборник. 2. Собрание (чего-л.). Երկերի ժողովածու собрание сочинений. 3. Свод. Օրենքների ժողովածու свод законов. 4. Коллекция, собрание.