[ներգործական բայ]
1. Հավաքել, մի տեղ բերել: Ցրված նախիրը ժողովեց ու գյուղ տարավ (Ստ. Մալխասյանց):
2. Խումբ կազմել, խմբել, հավաքել, համախմբել: Զորք ժողովել:
3. Ցրված՝ թափված իրերը՝ առարկաները հավաքել մի տեղ: Նա թղթերը ժողովեց, դրեց դարանը և իջավ գրասենյակ (Շիրվանզադե):
4. Նվիրատվություն հավաքել՝ հանգանակել: Փարա ժողովելու կարգը գա նե, ամենեն առաջ մեր տունը ձեռք կառնեն (Ե. Օտյան):
5. Ընտրանքով քաղել՝ հավաքել (մրգեր, պտուղներ ևն):
6. Գանձել: Հարկերը՝ պարտքերը ժողովել:
7. Ժողովածու՝ հավաքածու կազմել: Դրոշմանիշեր ժողովել:
8. Ամփոփել, կենտրոնացնել: Ուշքդ գլուխդ ժողովի՛ր:
9. Հավաքել, վերցնել: Ճաշի պարագաները սեղանից ժողովեց:
10. Քաղել, հնձել, բերքահավաք կատարել: Աղջիկները ժողովում են դաղձ (Ա. Բակունց):
11. Հրավիրել, հավաքել, կանչել: Բարեկամներին իր մոտ ժողովեց:
12. Հետ գցել, հավաքել, կուտակել: Հայտնի Է միայն, որ կարճ ժամանակում նա ժողովեց բավական արծաթ (Րաֆֆի):
13. Փաթաթել, կծկել, հավաքել: Թելը ժողովի՛ր կծիկին: Առագաստները ժողովել:
14. Քաղել, հավաքել, զանազան տեղերից՝ աղբյուրներից ձեռք բերել: Առայժմ նյութեր Է ժողովում, հետո կսկսի շարադրանքը (Րաֆֆի):
15. Միավորել, հավաքել մի տեղ, ամբարնլ: Արագածի ջրերը պետք Է ժողովել Ապարանի լճում:
16. Մուրացկանություն անել:
17. Մկանունքը՝ մաշկը կծկել՝ հավաքել, իրար մոտեցնել: Հոնքերը՝ նոթերը ժողովել:
18. [չեզոք բայ] Ժողովվել, հավաքվել: (Արդի գրական հայերենում այս բայը սակավ է գործածվում և փոխարինվում է Հավաքել -ով):

նբ. 1. Հավաքել, քաղել քբոցսյ: 2. Կուտակել, կիտել, դիզել, կուտել, ձաձել (հզվդ.): 3. Խմբիլ, գումարել. ամփոփհլ կենտրոնացնել, համախմբել: 4. Գանձել, հան գանակել էդրամյ: 5. (6նց.) Հանգրիճել էշ ո ՐԸ1. շաղկածել, ձանձել, տաղոսել: Ընդգո գել լիր գոգը):

ցրել, շաղ տալ, սփռել

վեց Собирать, собрать.