[ածական]
1. Ինքն իրեն ծնված՝ գոյացած՝ առաջացած:
2. (երկրաբանություն) Բնականորեն և մաքուր՝ անխառն վիճակով առաջացած:
3. (փոխաբերական) Ինքնակոչ, տնաբույս, ինքն իրեն որևէ ուսմունքի՝ ուղղության՝ գիտության ներկայացուցիչ հայտարարող՝ ներկայացնող՝ համարող (առանց անհրաժեշտ գիտելիքներ ունենալու):

ա. Ինքնագոյ, ինքնագոյակ: Իեքնեդ (հնց.):

ա. Самородный.