ինքնակոչ - բացատրություն
[ածական]
1. Ինքն իրեն կանչող՝ հրավիրող, առանց հրավերի եկող, անկոչ: Ինքնակոչ հյուր:
2. Ապօրինաբար իրեն իբրև մի բան ներկայացնող: Ինքնակոչ ազգական:
3. Ինքն իրեն որևէ բան համարող, որևէ կոչում՝ պաշտոն ևն ինքն իրեն վերագրող: Ինքնակոչ քննադատ:
4. Տե՛ս Ինքնակոչիկ:
1. Ինքն իրեն կանչող՝ հրավիրող, առանց հրավերի եկող, անկոչ: Ինքնակոչ հյուր:
2. Ապօրինաբար իրեն իբրև մի բան ներկայացնող: Ինքնակոչ ազգական:
3. Ինքն իրեն որևէ բան համարող, որևէ կոչում՝ պաշտոն ևն ինքն իրեն վերագրող: Ինքնակոչ քննադատ:
4. Տե՛ս Ինքնակոչիկ:
ինքնակոչ - հոմանիշներ
ա. 1. Անկոչ, ինքնեկ, ինքնահրավեր, անհրավեր: 2. Տես Ինքնասաց:
ինքնակոչ - հականիշներ
ինքնակոչ - ռուսերեն թարգմանություն
1. ա. Самозванный. 2. ա. Незваный. 3. գ. Самозванец.