ինքնակոչ - բացատրություն

[ածական]
1. Ինքն իրեն կանչող՝ հրավիրող, առանց հրավերի եկող, անկոչ: Ինքնակոչ հյուր:
2. Ապօրինաբար իրեն իբրև մի բան ներկայացնող: Ինքնակոչ ազգական:
3. Ինքն իրեն որևէ բան համարող, որևէ կոչում՝ պաշտոն ևն ինքն իրեն վերագրող: Ինքնակոչ քննադատ:
4. Տե՛ս Ինքնակոչիկ:

ինքնակոչ - հոմանիշներ

ա. 1. Անկոչ, ինքնեկ, ինքնահրավեր, անհրավեր: 2. Տես Ինքնասաց:

ինքնակոչ - հականիշներ

հականիշներ չեն գտնվել

ինքնակոչ - ռուսերեն թարգմանություն

1. ա. Самозванный. 2. ա. Незваный. 3. գ. Самозванец.

ինքնակոչ - անգլերեն թարգմանություն

անգլերեն թարգմանություն չի գտնվել

ինքնակոչ - դարձվածքներ

դարձվածքներ չեն գտնվել