ինքնահուշարձանի, [գոյական]
1. Ինքն իրեն կերտած՝ հեղինակին անմահացնող հուշարձան (ստեղծագործությունների մասին):
2. (փոխաբերական, հազվադեպ) Այնպիսի ստեղծագործություն, որ դառնում է հեղինակի համար որպես իր ձեռքով կերտած փառքի հուշարձան:
3. Իր ձեռքով իր համար կերտած հուշարձան: