ինքնաձև - բացատրություն
[ածական]
1. Իրեն հատուկ՝ սեփական՝ յուրահատուկ ձև ունեցող:
2. (հնացած) Ինքն իրենից ձևացած:
1. Իրեն հատուկ՝ սեփական՝ յուրահատուկ ձև ունեցող:
2. (հնացած) Ինքն իրենից ձևացած:
ինքնաձև - հոմանիշներ
ինքնաձև - հականիշներ
ինքնաձև - ռուսերեն թարգմանություն
ա. Своеобразный, своеобычный.