ինքնամուխ - բացատրություն
[ածական]
1. Ինքն իրեն մխվող՝ խրվող:
2. Ինքնակոչ կերպով միջամուխ եղող՝ միջամտող, ինքն իրեն մեջ ընկնող:
1. Ինքն իրեն մխվող՝ խրվող:
2. Ինքնակոչ կերպով միջամուխ եղող՝ միջամտող, ինքն իրեն մեջ ընկնող:
ինքնամուխ - հոմանիշներ
ինքնամուխ - հականիշներ
ինքնամուխ - ռուսերեն թարգմանություն
ինքնամուխ - անգլերեն թարգմանություն
ինքնամուխ - դարձվածքներ