ինքնամփոփ - բացատրություն
[ածական]
1. Ինքն իր մեջ ամփոփված՝ կենտրոնացած:
2. Մեկուսացած, ուրիշների հետ շփում չունեցող, փակ, անհաղորդ:
3. Ինքնամփոփություն արտահայտող՝ պարունակող:
4. Հավաքված, իրար եկած՝ բերված:
1. Ինքն իր մեջ ամփոփված՝ կենտրոնացած:
2. Մեկուսացած, ուրիշների հետ շփում չունեցող, փակ, անհաղորդ:
3. Ինքնամփոփություն արտահայտող՝ պարունակող:
4. Հավաքված, իրար եկած՝ բերված:
ինքնամփոփ - հոմանիշներ
ա. Ներանձնավոր (հնց.):
ինքնամփոփ - հականիշներ
մարդամոտ
ինքնամփոփ - ռուսերեն թարգմանություն
ա. Замкнутый, сосредоточенный, ушедший в себя, самоуглублённый.
ինքնամփոփ - անգլերեն թարգմանություն
self