ինքնամփոփ - բացատրություն

[ածական]
1. Ինքն իր մեջ ամփոփված՝ կենտրոնացած:
2. Մեկուսացած, ուրիշների հետ շփում չունեցող, փակ, անհաղորդ:
3. Ինքնամփոփություն արտահայտող՝ պարունակող:
4. Հավաքված, իրար եկած՝ բերված:

ինքնամփոփ - հոմանիշներ

ա. Ներանձնավոր (հնց.):

ինքնամփոփ - հականիշներ

մարդամոտ

ինքնամփոփ - ռուսերեն թարգմանություն

ա. Замкнутый, сосредоточенный, ушедший в себя, самоуглублённый.

ինքնամփոփ - անգլերեն թարգմանություն

self

ինքնամփոփ - դարձվածքներ

դարձվածքներ չեն գտնվել