[գոյական]
1. Ինքն իրեն պահպանելը՝ պահելը:
2. Իրեն վտանգից ապահովելը՝ զերծ պահելը:
3. Ինքնապահպանության միջոցների ամբողջությունը:
4. (տեխնիկա) Ինքնին՝ ինքն իրեն՝ առանց կողմնակի աղբյուրի պահպանվելը՝ մնալը՝ հարատևելը: Ռեակցիայի ինքնապահպանություն:
5. Տե՛ս Ինքնապաշտպանություն:

գ. Ինքնապաշտպանություն, անձնապաշտպանություն, անձնապահպանություն, ինքնապահություն (կվդ.):

թյան Самосохранение.