[ածական]
1. Ինքն իրենով պարփակված, ինքնամփոփ:
2. Մեկուսացած, ուրիշներից կտրված, ուրիշների հետ շփում չունեցող:
3. Իրենով կամ իրենցով պարփակված՝ շրջափակված, փակ, անցում՝ անցք չունեցող: Ինքնապարփակ պատեր:

ա. Замкнутый.