[գոյական]
1. Ինքն իրեն դիտավորյալ կերպով սպանելը, դիտավորյալ կերպով իր կյանքին վերջ տալը:
2. (փոխաբերական) Ինքն իրեն կործանելը՝ զոհելը՝ կորստի մատնելը:

գ. Անձնասպանություն, (հզվդ.) անձնամահություն, մարմնասպանություն, ինքնախողխողություն, իեքնա(խոշուշութ|ո.ւն, անձնախոդխողոլթտւն, անձեախոշոյություւն. ինքնա զր ա վո ւթ լո ւն, աեձնասո ամուրուն:

թյան Самоубийство. ◊ Ինքնասպանություն գործել совершить самоубийство.