[գոյական]
1. Ներքին օրենսդրության ու կառավարման գործերի ինքնուրույն կերպով վճռելու և տնօրինելու իրավունք:
2. Որևէ կազմակերպության՝ ընկերության՝ տնտեսական կամ վարչական միավորի ևն ներքին կառավարման հարցերն իր ուժերով լուծելու և տնօրինելու իրավունք:

գ. Ինքնօրենություն, ինքնիշխանություն, անկախություն, ինքնատիրություն (հնց.): Ինքնորոշություն, ամտոնոմիա:

թյան Самоуправление