ինքնավեր - բացատրություն
1)
[ածական]
1. Ինքն իրեն ավերված՝ կործանված:
2. Ինքն իրեն ավերող՝ կործանող:
2)
[ածական]
Ինքն իրեն վերք հասցնող՝ խոցող, ինքն իրեն վիրավորող:
[ածական]
1. Ինքն իրեն ավերված՝ կործանված:
2. Ինքն իրեն ավերող՝ կործանող:
2)
[ածական]
Ինքն իրեն վերք հասցնող՝ խոցող, ինքն իրեն վիրավորող:
ինքնավեր - հոմանիշներ
ինքնավեր - հականիշներ
ինքնավեր - ռուսերեն թարգմանություն
ինքնավեր - անգլերեն թարգմանություն
ինքնավեր - դարձվածքներ