[մակբայ]
1. Ինքն իրեն, առանց կողմնակի միջամտության, ինքնովի:
2. Ինքը, հենց ինքը: Այս խոստումն ինքնին երաշխավորության է (Ս. Մալխասյանց):
3. Ինքն իր հետ՝ իր մեջ, ինքն իրեն: Մեռնող աղավնին խոսում էր ինքնին (Ավ. Իսահակյան):
4. Առանց գիտակցորեն կատարելու, ոչ գիտակցական կերպով: Անզգայաբար ձեռքս ինքնին դուրս է եկել քներակիս տակից (Պ. Պռոշյան):
5. Բնականորեն, բնական՝ հասկանալի կերպով: Դիտողությունները... ինքնին կչեզոքանան ուշադիր ընթերցումներե վերջ (Մ. Մեծարենց):

տես Ինքնաբերաբար:

մ. Само собой (разумеется).