[գոյական]
Որևէ գործի՝ նպատակի համար անձնական բարօրությունը՝ շահերը ութանալը՝ մոռանալը, անձնուրացություն:

գ. Անձնվիրություն, անձնուրացություն, անձնազոհություն, անձնանվիրություն, ինքնազոհաբերություն,. ինքնազոհողություն, ինքնազոհություն, ինյշնանվիրո ւթյուն, անձնադրություն (հնց.):

տե՛ս Ինքնամոռացություն։