[գոյական]
1. Ինքնօրինակ լինելը:
2. Ինքնատիպ՝ միայն իրեն բնորոշ հատկություն, առանձնահատկություն, յուրահատկություն:

գ. Ինքնուրույնություն (օրիգինալություն):

տե՛ս Ինքնատիպություն։