իշամեղվի, [գոյական] (կենդանաբանություն)
1. Երկթև միջատ, որի թրթուրները մակաբուծորեն ապրում են կենդանիների մարմնում, բոռ, գոռեխ:
2. Տե՛ս Իշաճանճ:
3. (փոխաբերական) Ձրիակեր, ուրիշի աշխատանքով ապրող մարդ: Իշամեղուներ չպետք Է մտնեն իմ փեթակի մեջ (Շեքսպիր):

գ. (կենդբ.) Պիծակ, գոռեխ, բոռ, ձիաստաց, ձիապիծակ, զամբուռ (հզվդ.), (բրբ-) Դվեզ, տղեզ: || Կրետ, (կվդ.) արծխին, զաքոլ, մեղոլկ, զռկեծ (դեղինի

ղվի և ի (կենդբ.) Шмель.