իշխանի, [գոյական]
1. Իշխող, տիրող, ազդեցություն ունեցող մարդ:
2. (պատմական) Հին Հայաստանում՝ ժառանգական կալվածատեր և տոհմապետ, նահապետ, նախարար:
3. (պատմական) Մի երկրի՝ երկրամասի ժառանգական միապետ՝ կայսրից կամ թագավորից ցածր:
4. (պատմական) Ժառանգական պատվավոր տիտղոս, որ կրում Էին նախկին ժառանգական կալվածատերերի՝ իշխանների (2) սերունդները կամ երկրի պետերի կողմից դրան արժանացածները:
5. (պատմական) Արքունական պալատում բարձրաստիճան անձ, խորհրդական, ազդեցիկ անձ:
6. (պատմական) Ընդհանրապես՝ ազդեցիկ մարդ, որի ձեռքում Էր գտնվում հասարակական գործերի տնօրինությունը:
7. (կենդանաբանություն) Ոսկրային ձկների խմբին պատկանող համեղ ձուկ, որ ապրում Է Սևանում (ունի չորս ցեղ՝ ձմեռային բախտակ, գեղարքունի, ամառային բախտակ, բոջակ):
8. (փոխաբերական) Վեհ՝ մեծահոգի՝ ազնվաբարո և լրջամիտ մարդ:
9. [ածական] Իշխանին հատուկ, իշխանական, իշխանավայել:
10. Իշխող, տիրող, տիրապետող:
11. (հազվադեպ) Ինքնիշխան, ազատ: Ապավինում Է ձեր իշխան կամքին և կախում չունի բարեկամական նրա փափագից (Շեքսպիր):

1) գ. 1. Տեր: Իշխանավոր; 2. Կալվածատեր: 3. (պատմ.) Տոհմատեր, I ահապետ. տանուտեր: Նախարար: 4. Մելքդ., բեկ, ադա, դուքս, (հնց.) պայլ, վեստ, պատրիկ:

2) գ. (կենդբ.) Իշխանաձուկ, կարմրախայտ:

ռամիկ, ծառա

ի 1. Властелин, владыка. 2. Князь. 3. (կենդբ.) Форель.