իրավարարի, [գոյական]
1. Միջնորդ դատավոր, վեճերի հաշտարարական կամ միջնորդական լուծումով զբաղվող դատավոր (արբիտր):
2. (հին) Իրավունք և արդարություն պաշտպանող, արդար դատաստան անող, արդարադատ մարդ:

գ. ա. (իրավ.) Դատավոր, իրավընտիր (հզվդ.): 2. Տես Իրավասեր:

ի Арбитр.