[գոյական]
1. Կյանքի նկատմամբ հավատով լցված, առույգ ու կենսուրախ աշխարհազգացություն, ամեն ինչի մեջ լավը՝ լուսավոր կողմերը և լավ հեռանկարներ տեսնելու հակում, օպտիմիզմ:
2. Լավատես լինելը:

գ. Լավապաշտություն (հզվդ.):

թյան Оптимизм.