լուսամուտի, լուսամուտներ, [գոյական, ածական]
1. Պատի կամ երդիկի մեջ բացված անցք՝ լույսը սենյակի մեջ ընկնելու համար, պատուհան:
2. Պատուհանի գոգ:
3. Պատուհանի շրջանակն իր փեղկերով:

գ. Պատուհան, լուսանցույց, լուսանցք, (հնց.) լուսիջույց, լուսաբեր, օդամուտ. երդ, երդիք, ձեղնալուսամուտ, ձեղնանցք. շմաթ էեկեղեցու գմբեթի վրայ, եզնակ, գոճաշմ էկլորյ, շբակ (բրբ.):

ի Окно, окошко.