[ածական]
1. Լռել՝ լուռ մնալ սիրող, լռակյաց, խոսել չսիրող:
2. Լռություն՝ լուռ միջավայր սիրող:

տես Լռակյաց:

ա. 1. Любящий тишину, уединение. 2. Молчаливый.