խայծի, [գոյական]
1. Միս՝ ճիճու ևն, որ անց են կացնում կարթի վրա՝ ձուկ որսալու համար:
2. Միս՝ թռչուն՝ հաց ևն, որ դնում են թակարդի մեջ՝ կենդանիներին դեպի թակարդը գրավելու՝ բերելու համար, հրապուրակ:
3. (մասնագիտական) Այլ գույնի բիծ, պիսակ, բիծ: Մարմարի գորշագույն խայծ:
4. (փոխաբերական) Մեկին հրապուրելու՝ իր կողմը գրավելու կամ որևէ ծուղակի մեջ գցելու միջոց: Բետտին հասկացել է, որ ինքը եղել է սոսկ խայծ (Հ. Հագգարդ):
5. (ժողովրդական) Խաղողի և այլ պտուղների վրա գոյացող կարմիր կամ սև բծերը՝ հասունանալիս:
6. (գավառական) Առաջին հասած պտուղը, նուբար:
7. (գավառական) Խանձ (հրացանի):
8. [ածական] (գավառական) Բծավորված, բձերով կեղտոտված:
9. (գավառական) Մի քիչ, մի պատառ:

գ. 1. Հրապուրակեր, գրավչանյութ, խանձ (հնց.), ձկնսփւայծ, ձկնակեր քձուկ որսալու): 2. Տեն Խայտ:

ի 1. Насадка, наживка. 2. Приманка. 3. Пятно, крапина.