խաչակրի, խաչակիրներ,
1. [գոյական] Խաչակրաց արշավանքի մասնակից (որոնք զգեստի վրա կարմիր կտորից կարած խաչանշան էին կրում):
2. [ածական] Վրան խաչ կրող, որի վրա խաչ կա:
3. Վրան խաչանիշ կրող, որի վրա խաչանիշ Է նկարված կամ կարված (հյուսված ևն):
4. Խաչապաշտ, քրիստոնյա:
5. Քրիստոնեական:
6. Խաչ բռնած, խաչը պահող՝ կրող:
7. (փոխաբերական) Տառապանքի՝ ծանր փորձության դատապարտված:
8. (հնացած) Խաչի պատվանշանով պարգևատրված, խաչի պատվանշան կրող:

ա. (կրոն.) (հնց.) Խաչազգյաց, խաչազգեստ, խաչազգեցիկ, խաչակրոն, խաչունակ, նշանազգյաց, քրիսստսակիր, քրիստոսազգած, քրիստոսազգյաց, քրիստոսազգեստ, քրխւտոսընկալ, քրիստոսունակ, քրիստոսադրոշմ, քրիստոսանշան:

1. գ. Крестоносец. 2. ա. Крестоносный. 3. ա․ Кавалер креста (воинского ордена)․ 4. գ. Христианин 5. ա. Христианский, 6. ա. Несущий свой крест. ◊ Խաչակրաց՝ խաչակիրների արշավանք крестовый поход.