խաչեղբոր, [գոյական]
Երիտասարդ, որ պսակի ժամանակ խաչն էր բռնում հարսի ու փեսայի գլխին և ամբողջ հարսանիքի ժամանակ նրանց ընկերակցում ռւ սպասարկում, կնքահայր:

գ. (եկեղ.) 1. Մակարապետ, փեսավեր, փեսաղբեր (բրբ.): 2. Տեն Կնքահայր 1 նշան.:

բոր (բրբ.) 1. Дружка. 2. Лицо, обменявшееся с кем-л. нательными крестами, названый брат.