խաչքարի, խաչքարեր, [գոյական]
1. Վրան խաչ քանդակած սալաքար, որ դրվում էր ուխտատեղերում կամ նշանավոր գերեզմանների վրա:
2. Նույնն է՝ Խաչարձան:

գ. Խաչարձան, քարախաչ (կվդ.) :

ի 1. Камень с резным изображением креста. 2. Намогильный камень с крестом.